Documentairemaker Nicolas Philibert maakt een film over een ‘école unique’: “… één van de zevenduizend mini-schooltjes die het Franse platteland rijk is. In de klas zitten dertien leerlingen, variërend in leeftijd van vier tot elf jaar. Eén enkele docent leert de kleuters schrijven, corrigeert het gedrag van achtjarigen en bereidt de pre-pubers voor op het middelbaar onderwijs. Toch had Être et avoir, Philiberts film over meester George Lopez en zijn leerlingen, overal opgenomen kunnen zijn, stelt de filmmaker. “Natuurlijk gaat het in deze film om specifiek deze kinderen, deze school, maar ik geloof dat ze iets universeels hebben. Iets dat je vindt op alle scholen, iets dat te maken heeft met opgroeien, het vinden van je rol in de maatschappij. Het verschil is alleen dat deze school een docent heeft die er continu bij is om de leerlingen te helpen. Dat gebeurt niet in de leerfabrieken in de grote steden.” zo is te lezen in de filmkrant.
De film is een enorm succes, maar dat moet niet doen denken dat dit een zoetsappige of puur commerciële film is. Philibert is filosoof en de film zit vol rustige shots en wijdse landschappen. De titel van de film is in die zin goed gekozen. De film wint veel prijzen en scoort nu een 7,9 op IMDB.
De trailer zegt waarschijnlijk nog het meeste:
